İçsel-Dışsal Motivasyon

Merhaba arkadaşlar. Havalar soğudu, kış birden çok fena bastırdı. Haftasonu hava ne güzeldi oysa... Artık yurtta oturup ödev yapıp, kitap okuyup, ders çalışma zamanları geldi sanırım. Bu ara bir motivasyon kaybı yaşıyorum. Bugün okulumuzda seminer tarzında bir etkinlik vardı. Bizim hocamız ile Ankaradan gelen bir hocanın birlikte paylaşım yaptığı. Klinik psikoloji ile ilgili. Klinik psikoloji isteyen biri olarak kendimi istemsizce yetersiz hissettim. İki staj yaptım fakat ikisi de klinik değildi ve bu beni çok korkutuyor. Yarıyıl tatili için devlet hastanesinde staj ayarlamaya çalışıyorum. Haber beklemekteyim, umarım olumlu yanıt alırım. Bu açıdan benzer deneyimleriniz varsa paylaşırsanız çok sevinirim. 3. sınıf öğrencisi olarak daha fazla şey bilmem gerekiyormuş gibime geliyor. Artık kendim için, alanım için daha fazla şey yapmalıyım. Fakat bu sene kendime kafa dinleyebileceğim rahat bir dinlenme ayarlayamadım. Eve gittiğim hafta bile ders çalışmam gerekiyordu. Bu yoğunluk beni biraz yıprattı sanırım. Blogumda bu durumu sizlerle paylaşabilmek benim için çok önemli. Genelde içedönük bir yapıya sahibim çünkü. Bu sene sınırlarımı aşmak ile ilgili kendimi motive etmeye çalışıyorum, fakat herkesin bir yapısı var ve sanırım benimki bu kadar oluyor. Bir şeyler yapmalı ve içsel motivasyonumu geri kazanmalıyım.

İçsel motivasyon demişken sizlere biraz sosyal psikoloji ile motivasyon türlerinden bahsedeyim: içsel motivasyon kendi içimizden gelen kaynaklardan dolayı bir şeyi yapmak istememiz. Örneğin hayallerimiz. Hayalimizi gerçekleştirmek için yaptığımız şeyler içsel motivasyon oluyor. Bir karşılık beklemeden, sadece kendimiz istediğimiz için yaptığımız şeyler. Dışsal motivasyon ise daha farklı. Dışarıdan bir ödül bekliyoruz yaparken. Örneğin sınav notları. Ders çalışıyoruz çünkü sınavdan yüksek almak istiyoruz bu dışsal motivasyon olur. Fakat dersi not karşılığı olmadan, kendimizi geliştirmek için çalışırsak bu içsel motivasyon olur.

Biraz kendim ile ilgilenmek, kitap okumak, fotoğraf çekmek, dizi izlemek, gezmek istiyorum. Kafamı boşaltmak istiyorum. Fakat bu şu an mümkün görünmüyor. Bunun için kendime motivasyon sağlayabilmek adına bu yazıyı yazıyorum. Bu fotoğrafı çektiğimde içimi tuhaf bir his kapladı. Bazen sıkılıyor insan. İşte o zaman yapmak istediğimiz şeylerle yapmak zorunda olduğumuz şeylerin orta noktasında bir şeyler bulmalıyız. Evet ders çalışmak, ödev yapmak istemiyorum şu an mesela. Bu konuda içsel motivasyonumu kaybetmiş olabilirim. İşte tam da bu noktada kendime bir dışsal motivasyon bulmalıyım. Örneğin yarın okumam gereken makaleleri okursam, ödül olarak cuma günü sinemaya gideceğim. Eğer siz de içsel motivasyonunuzu kaybettiyseniz, kendinizi fotoğraftaki tünelde hayal edin, kendinize bir dışsal motivasyon bulun. Ve o motivasyonun sizi tünelin çıkışında beklediğini haya edin. Tünelin sonuna doğru ilerleyin. Zaman çok çabuk geçiyor. Bir bakmışız ki tünelden çıkmış, aydınlığa ermişiz. 

Mutlu bir hafta, bol bol içsel motivasyonlar dileği ile:)