“Bir de psikolog olacaksın”

Merhaba arkadaşlar. Meslek gruplarına bakıyorum da neredeyse hakkında en çok konuşulan, yorum yapılan, bir söz söylenen meslek bizimkisi... Çok fazla duymuşsunuzdur “Ben tam psikolog olacak insanım aslında” cümlesini.. Sahi nasıl oluyor psikolog olacak insan? İnsanlar bir psikologun nasıl olması ile ilgili çok fazla yorum yapıyorlar, sürekli bir şeyler söylüyorlar, kimisi gereksiz buluyor psikologları, kimisi kolay para kazandığını söylüyor, herkesin -özellikle de bu alan ile ilgili çok bilgisi olmayan herkesin- bu konuda söyleyecek bir lafı var. Diğer meslek gruplarında bu durum söz konusu değil. Mesela ben hiç duymadım “Sen nasıl doktorsun, sen nasıl öğretmensin. Öğretmenlik de çok kolay iş.” gibi cümleler. Neden bizim alanımıza gelince herkes bir şeyler söylüyor anlamıyorum doğrusu. Birkaç ortak dersimizin olduğu alanlar klinikte yüksek lisans yapmak istiyor, alanımızı sahipleniyor. Bunlarla çok karşılaşıyoruz. Meslek yasamızın olmamasının cefasını çekiyoruz zaten. Fakat bir de halk arasında bu tarz cümleler kurulması beni çok şaşırtıyor.

Bir fobimiz olduğunda mesela “sen nasıl psikolog olacaksın” diyorlar. Neden? Psikologlar herhangi bir şeyden korkamaz mı?

Bir şeye sinirlendiğimizde, sesimiz yükseldiğinde ya da ağladığımızda “bir de psikolog olacaksın” diyorlar. Neden? Psikologlar sinirlenemez mi, ağlayamaz mı?

Psikologlar insan değil mi? Diğer insanların yaptığı şeyleri yaptığımızda böyle tepkiler alıyoruz. Bu aslında çok tuhaf bir algı. Psikologlar mükemmel olmalı, üzülmemeli, sinirlenmemeli, duygularını belli etmemeli, bir şeyden korkmamalı, bunun yanına daha bir sürü şey ekleyebiliriz. Herkesin bir psikologdan beklediği birtakım şeyler var. Ama neden? Bizim farkımız ne? Biz de insanız ve duygularımız var, biz de hatalar yaparız... Şu an psikoloji öğrencisi olarak kendimi direk meslek içinde görüyorum gibi oldu. Fakat ondan değil, bu cümlelere ben bile -henüz öğrenci olduğum halde- maruz kaldığım için yazıyorum bunları. Bu algılar bana çok farklı geliyor. Diğer meslek gruplarından ayrıştırılmamamız gerektiğini düşünüyorum. Bizler de sıradan insanlar olduğumuz için, mesleğimizi icra ederken süpervizyon almalı, düzenli terapi görmeliyiz. Psikologların da fobisi vardır. Psikologlar da sinirlenir. Psikologlar da ağlar. Çünkü psikologlar da insandır... :)